Veelzijdigheid
Jongleren met veelzijdigheid
Ik ben veelzijdig en daar ben ik ontzettend blij mee!
De afwisseling van de ballen die ik hoog wil houden heb ik als persoon in mijn leven nodig. Verschillende ballen hooghouden geeft mij ontzettend veel energie.
Soms maak ik de keuze om bewust even een bal te laten vallen, die ik dan vervolgens later weer kan oppakken en met een stralende lach en veel plezier de lucht ingooi. Het is voor mij dé manier om scherp te blijven en vooral mijn eigen leven in balans te houden.
Hoe ziet mijn veelzijdigheid eruit?
Coachen, trainen, consultancy, schrijver en kunstenaar. Waarin ik alle genoemde nog weer kan opdelen in verschillende onderwerpen en doelgroepen. Ik neem voor het gemak even coaching om jou een beeld te geven wat ik met mijn veelzijdigheid binnen coaching doe.
Coachen doe ik al jaren en in de afgelopen jaren zijn er heel veel verschillende doelgroepen gepasseerd. Ik coach op directie, senior en middel managementniveau en aan de andere kant coach ik slachtoffers, ex-verslaafden, ex-militairen, hooggevoeligen, ADHD/ ADD, Asperger, studenten, leraren, ondernemers en de leeftijdsgroepen variëren van jeugd, jongeren en volwassen.
Voor trainen, consultancy, schrijver en kunstenaar kan ik dezelfde veelzijdigheid beschrijven. Het is allemaal wie ik ben, wat ik kan én wat ik doe. Mijn veelzijdigheid is voor mezelf dan ook absoluut een zegen. Het brengt mij de afwisseling en dynamiek waar ik mij goed bij voel.
Op deze manier in mijn veelzijdigheid staan is niet altijd zo geweest. Ik heb de nodige obstakels in mijn leven ervaren door mijn veelzijdigheid. Het is een jarenlange weg geweest voordat ik mijn veelzijdigheid voor mezelf letterlijk kon omarmen en accepteren.
Onbegrip van mijn veelzijdigheid
Door mijn gevoelige persoonlijkheid liet ik me met regelmaat uit balans brengen door mijn directe omgeving. Het onbegrip en de opmerkingen die ik ontving kon ik simpelweg niet plaatsen of begrijpen. Ik merkte alleen wel dat beiden erg hard bij mij binnen kwamen.
- Focus eens op één ding tegelijk
- Wat ben jij onrustig! Waar loop je voor weg?
- Hoe passen al die dingen in één dag?
- Het kan niet dat één persoon dit allemaal kan!
- Hoe doe je dat toch allemaal?
Vrij snel viel ik voor mezelf in de valkuil dat ik alles wilde uitleggen aan mijn omgeving. Vaak belande ik in discussies van nog meer onbegrip. Het koste me ontzettend veel energie en mijn frustratie na een discussie was compleet. Ik wilde de ander graag begrijpen. En ik wilde dat de ander mij in mijn veelzijdigheid zou kunnen begrijpen. Het zou zo fijn zijn, als gesprekken over mijn veelzijdigheid makkelijker zouden verlopen.
Allerlei mogelijke oplossingen die ik bedacht zette ik in de praktijk in. Ik behaalde gemiddelde successen en realiseerde ook complete fiasco’s, die met regelmaat uitdraaiden op zware discussies. Jeugdig en onbevangen onderging ik de discussies. Ik dacht als ik het zo goed mogelijk uitleg, dan begrijpt de ander mij wel. Alleen merkte ik dat ik hierdoor zelf ontzettend vermoeid raakte. Het koste me energie en het bracht mij weinig tot geen energie. Sterker nog het trok me vaak compleet leeg.
Het voelde voor mij op een gegeven moment zelfs alsof ik me constant aan het verantwoorden was. Onprettig. Ik realiseer mezelf erg goed, dat ik hiertoe met de nodige eenvoud te verleiden was. Tenslotte was mijn intentie oprecht; begrip voor de ander en begrip van de ander voor mij. Toch bleef het voor mezelf vaak voelen als een gevecht. Een gevecht dat ik zelf, door mijn oprechte intentie, met de ander onbewust aan ging.
Onder prikkeling van mijn veelzijdigheid
Uiteindelijk maakte ik de keuze om mezelf volledig te conformeren aan mijn omgeving en dit hield ik jaren vol. Ik paste me letterlijk aan naar het gedrag van anderen en blokkeerde mijn drang naar veelzijdigheid en afwisseling in mijn leven. De ballen die ik voorheen met veel plezier in de lucht hield elimineerde ik compleet uit mijn leven.
Nog nooit heb ik mezelf zo ontzettend te kort gedaan. Ik voelde me van binnen doodongelukkig, verveelde me enorm en belande vrij snel in een ondragelijke sleur. Allemaal gevoelens die ik nog nooit eerder zo heftig in mijn leven had ervaren.
Aanpassen en conformeren stond voor mij gelijk aan een enorme onder prikkeling. Onder prikkeling betekende voor mij dat ik onvoldoende voeding kreeg om het beste uit mezelf te halen. Ik verloor mijn enthousiaste positieve energie en merkte vooral dat mijn leven niet meer stroomde zoals voorheen.
Ik had weinig tot géén energie, had nergens energie voor en kon me nergens meer toe zetten. Alle dynamiek, die ik altijd in mijn leven had gehad was compleet weg. Het voelde voor mij alsof ik een schim was van mezelf. Doordat ik me had aangepast aan mijn omgeving ontving ik nu hele andere reacties.
- Zie je wel dat het zo veel rustiger is als je focust op één ding
- Volgens mij ben je veel gelukkiger zo
- Het is fijn dat ik je nu wel kan begrijpen!
- Leuk dat je nu meer tijd hebt, dan kan ik vaker met je afspreken
Ik ontving allemaal ‘begrip’, ‘acceptatie’ en ‘complimenten’ terwijl ik zelf van binnen doodongelukkig was en voor mijn gevoel letterlijk tegen de muren omhoog vloog. Van binnen ervaarde ik een leegte en vooral een enorm gemis van mezelf.
Het kon toch niet zo zijn, dat ik vanaf zo’n jonge leeftijd voor de rest van mijn leven zo zou ‘moeten’ leven? Schrijven, schrijven en nog meer schrijven. Ik schreef letterlijk honderden teksten over de onder prikkeling van mijn veelzijdigheid.
Teruglezend in mijn teksten was er voor mij één juiste conclusie; ‘Ik ben veelzijdig en heb afwisseling en voeding voor mezelf nodig, anders ga ik letterlijk kapot’.
Acceptatie van mijn veelzijdigheid
Jarenlang zocht ik onbewust naar acceptatie van mijn veelzijdigheid buiten mezelf. Ik hoopte op begrip en erkenning vanuit mijn werk- en privé omgeving. Ik deed de aanname, dat iedereen zo veelzijdig was. Uiteraard toentertijd enigszins jeugdig naïef gedacht en verwacht.
Na het doorlopen van mijn ervaringen en de vele reacties over mijn veelzijdigheid leerde ik uiteindelijk dat ik het zelf niet volledig accepteerde. Ondanks dat mijn veelzijdigheid voor mij vanzelfsprekend was had ik me toch echt laten misleiden en vooral laten leiden door anderen.
Ik ben dankbaar voor mijn jeugdige naïviteit van toen en voor het onbegrip uit mijn omgeving. Beiden brachten mij uiteindelijk het inzicht, dat ik mijn eigen veelzijdigheid niet accepteerde. Conformeren doe ik nog wel. Alleen conformeer ik nu in de boodschappen die ik communiceer. In communicatie met een ander pas ik me aan tot waar de ander mij kan volgen. Daardoor behoud ik altijd een prachtige dialoog.
De voor mij waardevolle ballen uit de lucht halen en deze dingen niet meer doen, dat doe ik niet meer. Ik heb geleerd van het elimineren van voor mij waardevolle ballen uit de lucht, voor een ander. Soms maak ik zelf de keuze om een bal uit de lucht te halen en dan klopt het wel voor mij.
Mijn eigen veelzijdigheid accepteer en omarm ik inmiddels al jaren. Zelfacceptatie bracht mij de vrijheid en ruimte om met alle ballen in mijn veelzijdigheid te kunnen blijven spelen. Het jongleren met mijn eigen veelzijdigheid maakt mij een intens gelukkig mens. De dynamiek, positieve energie, creativiteit en vooral mijn onuitputtelijke energie geven mij het gevoel dat ik ten volle mijn eigen leven leef.
2 Comments
Comments are closed.
Cis Linders
28 februari 2016Een mooi en herkenbaar levensverhaal.
clevercoach
28 februari 2016Dank je wel! Fijn om te lezen dat jij je er ook in kan herkennen.