Nieuwsgierigheid
Mijn oprechte nieuwsgierigheid
Hoe vaak stel jij de vraag waarom?
Nieuwsgierigheid het zit in mijn genen. Al zo lang ik me kan herinneren wil ik ontdekken, verkennen, onderzoeken en vooral leren. Ik weet nog dat mijn leraar geschiedenis mij inspireerde in één van zijn monologen voor de klas. Stel jezelf altijd de vraag “Waarom?” En als je een antwoord krijgt en je hebt het gevoel dat je nog niet alles weet, dan herhaal je de vraag “Waarom?” gewoon nog een keer. Net zo lang totdat jij tevreden bent met het antwoord dat je hebt gekregen.
In de loop der jaren heb ik gelukkig geleerd dat er meer open vragen zijn dan alleen de “Waarom?” vraag. Ik onderzoek nog steeds graag en denk dan graag met een glimlach op mijn gezicht terug aan de monoloog van mijn leraar geschiedenis.
Doorvragen en de vraag achter de vraag stellen. Voor sommige docenten, die mij als leerling tegenkwamen, was ik natuurlijk soms heel vervelend. Ik wilde tenslotte altijd meer weten. Af en toe werd ik afgekapt en dan betrapte ik mijn docent op het rood aanlopen en blozen voor de klas. Niet erg en ik hield dan vaak wel snel mijn mond. Hij zal het antwoord op mijn vraag vast niet geweten hebben. Na schooltijd sprong ik dan op mijn fiets en dan reed ik direct door naar de bibliotheek. Mijn nieuwsgierigheid en de vraag die ik had gesteld, kon ik simpelweg niet loslaten. In de bibliotheek zocht ik dan net zolang tussen de boeken, totdat ik het antwoord had gevonden.
Trots en enthousiast verscheen ik dan de volgende dag op school. Ik zocht de leraar op om mijn gevonden antwoord te delen. Alleen merkte ik dat dit mij niet altijd in dank werd afgenomen. Eerlijk, ik begreep er op mijn jonge leeftijd helemaal niets van. Het voelde voor mij tenslotte alsof ik iets heel goed had gedaan. Mijn enige intentie was om de leraar te verrijken in zijn kennis. De rauwe en koude reacties, die ik soms kreeg konden me echt flink uit balans brengen.
Inmiddels ben ik wijzer, heb ik meer levenservaring en ben ik zelf trainer-coach. Ik begrijp al jaren waarom mijn enthousiasme, trots en het willen delen van kennis zo rauw en koud werd ontvangen. In mijn onbevangen onbewuste jeugdigheid raakte ik de docenten spot-on in hun ego. Mijn intentie was nooit om docenten te raken en pijn te doen. Ik wilde ze helpen en laten groeien in hun eigen vakgebied. Alleen onbewust raakte ik ze veel harder dan dat ik toen dacht.
Ik hoop nu terugkijkend, dat ik deze docenten wel een andere verrijking heb mogen brengen. Niet per definitie een verrijking in de materie en kennis. Wel een verrijking van de groei die zij nog konden maken in hun zelf. Groei, die zou bijdragen aan hun bekwaamheid als docent.
Nieuwsgierig zijn. Het heeft mij ontzettend veel in mijn leven gebracht. Positieve en negatieve ervaringen. Beiden heb ik altijd vanuit mijn eigen nieuwsgierigheid bij mezelf onderzocht. De rauwe en koude reacties kan ik gelukkig al jaren omarmen. Ik ben me bewust van mijn eigen nieuwsgierigheid, kennis en wat deze overdracht aan impact kan realiseren bij een ander. Zolang ik weet dat mijn intentie van overdracht de juiste is, dan is het voor mij goed.
Ik ervaar nu het gevoel van dankbaarheid voor de rauwe en koude reacties, die ik soms nog steeds ontvang. Mocht je je afvragen of ik dan blij word van de vaak gefrustreerde, agressieve toon in communicatie? Ja, want ik kan er nu doorheen kijken. Ik ben me nu in het moment bewust dat ik de ander op een gevoelige mooie plek in zichzelf heb geraakt. En in die plek waar ik de ander raak, zit nog een mooie les verborgen. Het is een les waar de ander nog verder in kan leren en ontwikkelen. Alleen is het wel aan de ander om deze les vanuit nieuwsgierigheid voor zichzelf te onderzoeken.
Frustratie, agressie, woede en verdriet het zijn emoties waar je ontzettend veel van kan leren. Ben jezelf nieuwsgierig? Ga dan eens op onderzoek uit bij jezelf. Het is belangrijk om dichtbij jezelf te blijven. Stel jezelf eens een paar vragen: “Waar komen jouw gevoelens vandaan?”, “Hoe komt het dat je geraakt word door de ander?” en ” Wat voor gevoel roept het bij jou op?”. Ieder antwoord brengt jou een stap verder in jouw eigen nieuwsgierige ontdekkingstocht.
Nieuwsgierigheid is voor mij een zegen in mijn leven. Ik mag blijven onderzoeken, leren en ontwikkelen. Mijn oprechte nieuwsgierigheid is dan ook dé rode draad in mijn leven als mens en professional. Het brengt mij keer op keer de energie, inspiratie en vooral mijn enorme plezier in mijn werk. Iedere dag opnieuw. Én dat gegeven maakt mij een nieuwsgierig en vooral gezegend mens.
Inspirerende groet,
Hilda